De Luidklok van Coenraet Anthonisz. in 1597 in Den Haag gegoten voor de Oude Kerk van Scheveningen.       Eeuwenlang hebben in de toren minstens twee luidklokken gehangen. Van één is bekend, dat deze in de Landsgeschutgieterij in Den Haag werd gegoten door Coenraet Antonisz. in 1597. In de archieven wordt zijn naam verschillend geschreven: Conraet Anthonisz., Coenraet Anthonisz. of Coenraedt Anthonisz. Deze Conraet Antonisz. was geschut- en geelgieter of gietmeester , zoals men weleer zei, van de Staten van Holland en Westvriesland. Hij oefende zijn beroep uit in den Haag in het koor van de Kloosterkerk, die in van 1590 tot 1665 als geschutgieterij werd gebruikt en Coenraet Anthonisz was daar tot 1616 werkzaam. In het koor van de kerk was een oven gebouwd en een gietkuil gegraven; de rest van de kerk diende als opslagplaats voor grondstoffen. Maar er werden in de geschutgieterij niet allen kanonnen gegoten. Ook de klok van Scheveningen is gegoten in de Kloosterkerk van Den Haag. De klok heeft een gewicht van: 1135 kg en een doorsnede van 118,9 cm. Volgens J.C. Vermaas in het boek: 'Geschiedenis van Scheveningen' staat op de grote luidklok in de toren van de Oude Kerk van Scheveningen als randschrift: INT' JAER ONS HEREN 1597 BIN ICK GEGOETEN VAN CONRAET ANTONISZ IN DEN HAGAE De klok werd 7 oktober 1943 uit de toren van de Oude Kerk gehaald en in Leerdam opgeslagen.                         De klokkenroof in de Tweede Wereldoorlog In 1940 hingen in Nederland 9000 luid- en speelklokken, waarvan in de Tweede Wereldoorlog 4660 verloren gingen. De Nederlandse klokken belandden vrijwel alle in twee fabrieken in Hamburg. Daar werden ze eerst stukgeslagen om vervolgens langs electrolytische weg tot maagdelijk koper en tin te worden omgesmolten. Monumentale klokken, de zg. M-klokken bleven lang behouden. In het najaar van 1944 werden de M-klokken alsnog gevorderd en opgeslagen in Leerdam. In december 1944 werden zo'n 226 klokken uit de opslagplaats in Leerdam weggevoerd, waaronder ook de klok van Coenraet Anthonisz. Om de klokken naar Duitsland te vervoeren werd het klipperschip "Hoop op Zegen" gevorderd. In de nacht van 6 januari 1945 voer het klokkenschip over het IJsselmeer langs Urk. Daar liep de klipper vast op de beruchte ondiepte De Vormt. De Duitsers gaven de Urker firma Hoekman en Zonen opdracht om het schip te bergen. Maar zij saboteerden dit door met sleepboten de bolders, een soort trekhaken van een schip, ervan af te trekken waardoor het schip niet meer weg kon. Na de bevrijding werd de kostbare lading alsnog geborgen. Na de oorlog kon het schip worden gelicht en werden de klokken teruggegeven aan de oorspronkelijke eigenaren. 29 juli 1946 werd de klok van Coenraet Anthonisz. teruggehangen in de toren van de Oude Kerk van Scheveningen en klinkt nu al meer dan 400 jaar. In 1948 kwamen 1,2 miljoen kg gebroken klokken uit Hamburg terug naar Nederland. Dat klokkenbrons kon worden gebruikt voor het hergieten van een heleboel klokken.       Bronnen: Symbolen uit de tijd dat men viste en voer 'op hoop van zegen' Rijksmonument Oude Kerk Scheveningen Oude Kerk Scheveningen Een Klok Jubileert, door Gijsbert van der Toorn Lijst van klokken verscheept per "Hoop op Zegen" schipper J. van Dijk, 23 october 1944 Het klokkenschip. Wie met Gods klokken schiet, die wint de oorlog niet       De Oude Kerk op Scheveningen